Światowy kryzys gospodarczy z 2008 roku

W 2008 r. wielki kryzys gospodarczy doprowadził do recesji gospodarek na całym świecie. To, co zaczęło się jako kryzys kredytowy, okazało się największym kryzysem bankowym od czasów Wielkiego Kryzysu. Choć implikacje kryzysu są najpoważniejsze w USA, banki i firmy ubezpieczeniowe na całym świecie upadły, a rządy przyszły im na ratunek, pożyczając pieniądze.

Rząd amerykański chce uratować światowy system finansowy za pomocą 700 mld dolarów. Za pomocą tych pieniędzy chce przywrócić zaufanie do amerykańskiego systemu bankowego.

Przyczyny kryzysu

Istnieje wiele powodów obecnego kryzysu.

• Rządy, a zwłaszcza rząd amerykański, nie kontrolowały w wystarczającym stopniu sektora bankowego i pozwalały bankom udzielać ludziom pożyczek bez proszenia o papiery wartościowe.
• Wiele firm, banków i przedsiębiorstw stało się zbyt chciwych i chciało zarobić dużo szybkich pieniędzy.
• Od lat 70. ubiegłego wieku wyprodukowano zbyt wiele towarów i usług.

Kontekst

Okres powojenny 1945 - 1975

Po II wojnie światowej gospodarki na całym świecie rozwijały się bardzo szybko. Europa i Japonia były odbudowywane. Pracownicy otrzymywali wyższe zarobki.

Ten okres wzrostu zakończył się w połowie lat siedemdziesiątych. Kraje rozwijające się, takie jak Brazylia czy tygrysie stany Azji (Tajwan, Korea Południowa, Singapur i Hongkong) zaczęły produkować coraz więcej, co doprowadziło do nadprodukcji. W krajach uprzemysłowionych konsumenci nie byli w stanie kupić tyle, co wcześniej, ponieważ ceny i inflacja wzrosły. Do tego wszystkiego doszedł dramatyczny kryzys energetyczny i wzrost cen ropy naftowej, który doprowadził do światowej recesji w połowie i pod koniec lat siedemdziesiątych.

Globalizacja

Na początku lat 80. firmy i przedsiębiorstwa w krajach uprzemysłowionych zaczęły szukać nowych sposobów na zarabianie większych pieniędzy. Zaczęły przenosić swoje firmy do Azji, gdzie zatrudniały tańszych pracowników i miały dostęp do tańszych surowców. Ze względu na niskie koszty pracy mogły produkować taniej i przynosić większe zyski.

W ciągu ostatnich 15 lat coraz więcej inwestorów i firm chciało osiągnąć większe zyski. Kupowali nieruchomości, akcje po wysokich cenach i sprzedawali je po jeszcze wyższych cenach w nadziei na szybkie zarobienie pieniędzy. Kiedy ceny stały się zbyt wysokie, nikt już nie kupował akcji i nieruchomości. Ceny spadały i z czasem stawały się bezwartościowe.

Taka bańka ekonomiczna pękła w Azji w latach 1997-1998. Doprowadziło to do załamania gospodarczego niektórych krajów, w tym Japonii. W ciągu kilku tygodni giełda ceny spadły i nikt już nie kupił akcji ani nieruchomości. Inwestorzy zagraniczni wyciągnęli swoje pieniądze z Azji.